Kiedy ukochany pupil śpi z nami w pościeli, często wstydzimy się do tego przyznać. Temat ten wciąż budzi wiele kontrowersji. Zarówno zwolennicy, jak i przeciwnicy mają jednak swoje racje. Przedstawiamy je, a decyzję pozostawiamy Wam, miłośnikom
zwierząt.
A co ze wspólnego spania ma pies? Jego samopoczucie, dzięki pogłębieniu więzi z właścicielem i wzajemnego zaufania, ulega poprawie. Zdziczałe, żyjące w grupach psy także wybierają odpoczynek w miejscach wysoko położonych i śpią obok siebie.
Choć najwięcej do powiedzenia w tej kwestii mają zwykle osoby, które psów nie posiadają, to nawet wśród naukowców zdania są podzielone. To prawda istnieje wiele chorób, których można się nabawić przez zbyt bliski kontakt z psem. Wśród nich wymienić trzeba bąblowicę, toksokarozę, giardiozę, leptospirozę, świerzbowca czy dipylidozę. Z drugiej strony psycholodzy od lat podkreślają, że bliski, fizyczny kontakt z pupilem zwiększa wydzielanie oksytocyny, czyli hormonu miłości, i pozwala lepiej się zrelaksować. Jednak jeśli chcemy korzystać z tych dobrodziejstw, przestrzegajmy kilku zasad.
Każdy pies, a zwłaszcza ten, który będzie nam towarzyszył w łóżku, powinien posiadać wszystkie aktualne szczepienia. Drugą ważną kwestią jest regularne odrobaczanie, a kolejną zabezpieczenie przed pasożytami zewnętrznymi: pchłami i kleszczami.
My, ludzie, zazwyczaj myjemy się przed snem. To oczywiste, że psiak nie będzie kąpany codziennie przed wejściem do naszej sypialni – zbyt częste kąpiele mogą mu wręcz zaszkodzić. Jednak śpiącego z nami zwierzaka kąpmy regularnie, tak by nie miało to negatywnego wpływu na jego zdrowie (najlepiej skonsultujmy to z jego weterynarzem). Podstawą higieny jest też dbanie o sierść psa przez jej wyczesywanie szczególnie w okresie linienia. Pościel, z którą zwierzak ma kontakt, należy często zmieniać, a w trakcie użytkowania wietrzyć. Materac można dodatkowo zabezpieczyć specjalną matą ochronną.
Przede wszystkim na spanie w łóżku można pozwolić tylko zwierzęciu bardzo nam bliskiemu. Nie powinien mieć tego przywileju pupil dopiero przez nas adoptowany lub szczeniak, który nie ma jeszcze podanych wszystkich dawek leku na odrobaczanie lub którego stan zdrowia nie jest nam dobrze znany. Nie bójmy się tego, że śpiąc z nami, psi przyjaciel nabawi się problemów behawioralnych. Wszelkie informacje odnoszące się do tego, że pupil, któremu pozwalamy spać łóżku, będzie chciał nas zdominować lub przejąć nad nami kontrolę możemy włożyć między bajki. Tzw. teoria dominacji już dawno została obalona.
Bliskiego kontaktu z psem powinni za to unikać alergicy i astmatycy, których dolegliwości mogą się wtedy nasilać. Ostrożne powinny być również kobiety w ciąży oraz osoby o obniżonej odporności. Nie pozwalajmy, by pies spał z niemowlęciem lub małym dzieckiem. Jeśli nasza nieco starsza pociecha bardzo nalega, pozwólmy, by pies towarzyszył jej przy zasypianiu.
Bliski kontakt ze zwierzęciem ma dobroczynny wpływ na naszą psychikę. Pozwala się odprężyć, wyrównuje ciśnienie krwi, a nawet obniża poziom cholesterolu i kortyzolu. Według badań spanie z psem jest zbawienne dla osób cierpiących z powodu przewlekłego bólu, może też pomóc w regulacji rytmu snu. Obecność zwierzaka jest ważna także dla osób samotnych, zwiększając ich poczucie bezpieczeństwa.
Wymieniliśmy już wiele chorób, które możemy złapać” od swojego czworonoga. To tylko część zagrożeń ze strony wirusów, bakterii i pasożytów, które na nas czyhają. Poza względami zdrowotnymi warto pamiętać, że dodatkowy towarzysz w łóżku, zwłaszcza o większych gabarytach, może wpływać negatywnie na jakość snu i przeszkadzać w nocnym odpoczynku, np. często zmieniając pozycję. Rozgrzany (temperatura ciała psa jest nieco wyższa od naszej) i lgnący do nas pupil nie zawsze też okazuje się pożądanym towarzystwem (np. latem). Pamiętajmy, że psy również mogą chrapać, zakłócając nasz sen!
